"පස් විදගෙන
වැලි විදගෙන
ගල් විදගෙන
පොළොව යටට යටට යටට යද්දි
මට හමුවිය මගෙ ප්‍රේමිය
උල්පත ලෙස"
.
"පොළොව යටම යටම යටම තියෙන
කුඩුගල් කුඩු කකා ඉද්දි
මෙන්න මාව හොයන් ආවා
මගෙ ප්‍රේමේ
දියසීරාවක් වගේම"
.
පොළොව පතුලෙ අන්ධකාරේ
මරියානාගාදේ
අපි දෙන්නගෙ ආදරයේ ආලෝකෙන්
එළිය කරමු.
ඇමෝනියා පුස් ගන්ධය නහය කපන
ආදරයේ මල් සුවඳින් ශුද්ධ කරමු.
.
කුණු වළ ළඟ
පාටිය ගමු.
ක්ෂුද්‍ර ජීවීන්ටත්
කාඩ් යවමු.
ජීවිතේට එක පාරනේ !
.
ඇවිදලා ඇවිදලා ඇවිදලා ටවුමේ
එකම කොම්පෝස්ට් වළක
රස්සා හොයාගමු.
හෙමින් ණය ටික ටික ගෙවාගෙන
රවුම් දිගැටි දරුවෙක් හදාගෙන
වළ වටේටම බඩගාමු
ජීවිතයම පොහොර කරමු
රස පොළොවක් අපිත් හදමු !

කිසිවෙක් සිහින දකිද්දී ගොඩ ගොඩ
සමාන අන්තර අතර පතිත කරමින් අළු ටික
කැරකෙමින් පසුපසට ටික ටික
චාරිකාව නිමා කරයි - මදුරු දඟරයක් හෙමිහිට

තවත් කියවන්න...

කෙටි ඇමතුමකි
ඉඳහිට එන
යුතුකමක් සේ දෙන

කියයි ඔබ අව්වැසි සුළං ගැන
රටතොට පුවත් ගැන
නිහඬව අසා ඉමි
තව බොහෝ දෑ ඇත
ඔබ නොකියන
මා නොඅසන

අමතනු එපා මින් පසු
ඔබේ කෙටි ඇමතුමට පසු
මිදෙයි දින හා සති
හිම බවට

තට්ටු ගොඩනැගිලි
අතරින් එබේ සඳ
හෙට පෝයට
විච්චූරණ ආලවට්ටම් සහිතව

" ...කොච්චරක් නං පෝයවල් පහු උනාද
ඒත් දරන්ඩම බැරි හීතල ගේන්නෙ ඉල් හඳ.. "

දෙඅත පොරවමින්
කවුළුව අසල සිටින
ඔබේ නෙත් වැසුනු
උපැසියෙන් පෙනේ
එක හා සමාන චන්ද්‍රයන් දෙදෙනෙක්

"..හඳ නාකි නෑ බිඳුවක්

හොර හොරෙන් රෝස් පවුඩර් ගානවා ඇති.. "

ඉවතට හැරී කියයි ඔබ
මිරිකා හරිමින් තවදුරටත්
රැළි වැටෙන දෙනයන

ඉන්පසුව ඔබ
ලේබල කියවමින් තෝරයි
පෙර මධුපාන ඔඩම තිබූ තැන
අක්‍රමවත්ව තබා ඇති
බෙහෙත් බෝතල
ගොන්නෙන් එකක්

එකින් එක බෝතල සෙලවී
මොහොතකට මැවේ
මිහිරි මෘදු නාදයක්

ප්‍රේමිය
හඳ නැවතිල්ලේ සිටින විට
ගලා යන කාලයෙන් මඬින ලද
අප කුඩා
කුහුඹුවන් දෙදෙනෙක්..... !!

පනින්නේ නිය විදා ගොදුරට
කඩුවක් මොකට ඒකට ?
වලිගෙ හිස එක කෙළින් තිබුනම
සමානද කැනහිලෙක් රජෙකුට...

ගහක අත්තක් බිමට දාපූ
හොරෙන් හතරක් වටේ ගහපූ
කොළ පාට බෝ කොලෙන් හැලුවේ
මොකද ඇත්තට ඤාන සාදූ...

පාට පාටින් තීරු තීරූ
එකම පාටින් මදේ තේරූ
එහෙව් රෙද්දක මැද සිටීමට
කකුල් තුනකට නැතේ වාරූ

ගැඩවිලෙක් රජ කඩුව වනනා
රටක හිස්ගෙඩි නිසා පාලූ
ලේ පාට පසුබිමක මැද්දට
ගැලපෙනා එක සතෙකි මහළූ

එහෙට පනිනා මෙහෙට පනිනා
රටක කොඩියට හරිම යාලූ
⁣නාකි කොට අස්සයෙක් ඇඳපන්
කඩුව නැතිවට කමක් නෑලූ..!

- චමින්ද ප්‍රදීප් සිල්වා ගුණරත්න

ආකාසේ කළු කරගෙන දුම පිරෙනා හැටි බලන්න
විසිරෙන ගිනි පුපුරු අතර මග කියනා තරු දකින්න
එතැනින් ඉගිලෙන විහඟුන් දැවෙන විටදි කවි ලියන්න
යමහල් ශිඛරය පාමුළ රතු පාටින් මල් හොයන්න

වනන්තරේ පිච්චෙනකොට ශාක පත්‍ර පිරික්සන්න
වනස්පතියො අළු වෙනකොට කොහිල කටුව බේරගන්න
දහස් ගණන් මිනිස් සෙනග උණු වී වැගිරෙනු බලන්න
නොදැක්ක වගෙ ෂේප් එකේ ළඟ ම එකා කොනිත්තන්න

ගිනි කන්දට අලුත් අලුත් අර්ථකථන හොයාගන්න
ජෝක් එකට විහිළු කරලා ෂෝක් එකට හිනාවෙන්න
ලාවා ගඟ ළං වෙනකොට ඒවා හට එන්න දෙන්න
කන්‍යාවනි අයින් වෙන්න ද්‍රෝහීන්ට දිවි පුදන්න !

කපු‍ටු කූඩුව පහළ ගල් උඩ පහන් වල හිත් බිඳී වැතිරී
ගිතෙල් තිර වරදක් කළා මෙන් ඒ අසල පැත්තකින් ඇතිරී
එ'සඳ පෙරදා සේම නුබ ගැබ නුඹේ මෘදු වත සේම ඉහිරී
කඳුළු පැන් මල් මත වැටෙන විට මලට එය බර වැඩියි සොඳුරී..

පපුව පිච්චෙන හඳුන් කූරක ඉර‍ටු හදවත වැටෙයි දියවී
සුළඟ සුසුමක් සලන්නට ඇති පරණ උරහිස උඩට බරවී
මලසුනක් මත ඉකි බිඳින සුදු නෙළුම් මලකට වචන හිරවී
දෙහිරු කුමරුන් අසල ගොලුවී පතයි අවසර යන්න පරවී

ආත්මය මත හැපී වද දෙන සරුව පිත්තල හීන වලදී
ගාණ්ටාරය පවා හැඬුවේ වෙන්ව යන්නට තමයි මග දී
සුළඟ මැද වුව හොඳම බෝ කොළ බව්න් වඩමින් සිටින විටදී
නුඹත් සඳ මෙන් වැවෙත් අහසෙත් එකට ඉන්නා එකයි වැරදී

තඹලගල බසයකට නැඟ
තඹ සතයක් නැති
'ජෝතිකා'ගේ පින්තූර විතරක් ම ඇති
පසුම්බිය පිරික්සන
දෙමළ කොල්ලෙකි ඉදිරිපස
දුකක සතුටක
ඉඟි සොයනු අපහසු
විලම්බීත කළු මුහුණක්
ඔහු සතු ය

කහ නූලක් ගෙලෙහි බැඳි
පිච්ච මල් පොකුරක් ම හිසේ පිපි
දෙමළ කෙල්ලකි ය වම් පස
'ධනුශ්'ගේ මුහුණ රැඳි
ජංගම දුරකතන තිරය මත
දබරැඟිල්ල දුවවන
ඉඳහිට හිනාවක් විසි කරන
ක්ශණික ව ම එය යළි මකන
දැකුම්කළු මුහුණක් ඇය සතු ය

උංගළුක්කු තමිළ් තෙරියුමා?

කොන්දොස්තරගේ ප්‍රශ්ණයට
හිස දෙපසට වනන
රජයේ නිවාඩු දින
ජංගම සේවා රාජකාරියකට යන
රාජ්‍ය සේවකයෙකි පිටුපස
අත රැඳි ලිපි ගොනුවක්
හදිසියේ පෙරළා බලන
එසැණින් ඔරලෝසුවට එබෙන
වෙහෙසකර මුහුණක්
ඔහු සතු ය

ගැස්සෙන උඩ යන
බස් රථය තුළ
නිහඬ මඟියන් තිදෙනෙකි ය

'ධනුශ්'
'ජෝතිකා'
සහ
මම

'මිතුරිය!

ඔබ සුවෙන්ය
සතුටින්ය.
පෙණුම සිත් බඳනා සුළුය.
ඇස් වටා කලු වී නැත.
නාඩි ගමන සාමාන්‍යය.

සිහිවෙයි
කඳු නැග ,පල්ලම් බැස
වෙහෙස වූ ජීවිතය.
සිනා හුන්ඩුවක් උපයන්න
කඳුළු බුසලක් වැපිරූ යුගය.

කෘෂ අතැඟිලි වලින්
බර පොත් පෙරලා
ජීවිතය ජයගත් අයුරු
විශ්මිතය,සතුට දනවන සුළුය.
රහස දැනගනු කැමතිය.'

"මිත්‍රය!

එක්තරා දවසක
ඇතුළු වූයෙමි සිමෙන්ති නලයකට.
බාධා කිසිත් නැති හෙයින්
දිව්වෙමි ඉදිරියට.
ජය කනුව අසලටම.

කාලයක් ගතවත්ම
සිමෙන්ති සිනාවක් සහිත
සිමෙන්ති ගැහැණියක් වීමි මම .
රැවුම් ගෙරවුම් නොපෙනෙන
හැඟුම්,රසතැන් නොදැනෙන .

ඔබ දුටු අයුරින්ම
මා සුවෙන් සතුටින් මෙනි.
රූමත්ව ධනවත්ව වෙසෙමි.
ඉඳහිට හෙලන කඳුළුද
සිමෙන්තියෙන් සැදුනේ වෙති."

අන්තිම කෝපි කෝප්පය බොන්න
අපි හමු උන එකත් හොඳයි මෙතනම
මට පුලුවනි කදුළු හංගන්න වැහි වතුර එක්ක
ඔයාට උනත් පුලුවන් නොදැක්කා වගේ යන්න

තවත් කියවන්න...